Audiobooki

[tomala.]

Książka mówiona - nagranie dźwiękowe zawierające odczytany przez lektora tekst publikacji książkowej; zwykle zapisane na kasecie magnetofonowej lub płycie kompaktowej (w formacie audio lub np. MP3). Często spotykane jest też angielskie określenie audiobook.

Obecnie największy w Polsce zbiór książek mówionych na tradycyjnych kasetach magnetofonowych posiada Biblioteka PZN (centrala w Warszawie przekazuje też część swoich zbiorów do punktów bibliotecznych na terenie całego kraju): ok. 500 tys. kaset, ponad 5000 tytułów. Książki na płytach CD dostępne są w niektórych księgarniach lub sklepach internetowych.

Co sądzicie o takiej formie 'czytania'? Kilkakrotnie na forum wspominałam, że mój ojciec jest niewidomy, więc jako osoba kiedyś wręcz zatopiona w książkach, oczytana - teraz ma taką alternatywę. Ma tego trochę - a to kupione, a to pożyczone z biblioteki, a to ja coś znajdę w Sieci i pobiorę. To, mimo wszystko, bardzo dobra rzecz...
Mówię 'mimo wszystko', bo pomimo stykania się z tym na co dzień - nigdy dotąd nie słuchałam czytanej książki, tylko jakieś pojedyncze fragmenty. Widomo - to coś zupełnie innego niż ta magia prawdziwych, papierowych książek. Jednak dla osób - zwłaszcza niewidomych, ale też m.in. dużo podróżujących, spacerujących, a także 'leniwych' uczniaków - to może być dobra alternatywa.
Macie jakieś zdanie na ten temat, spotkaliście się z tym? (:

[ajwenhou]

słuchałam tylko jednej książki, wspomniałam zresztą już o tym w temacie o e-bookach.
nie wspominam miło, dużo tekstu było ominięte, nie czytane. nie wrócę do tego, wolę tradycyjne książki.

[Cherry Bomb]

Nie to nie dla mnie wolę normalnie sama przeczytać ksiażkę Leżę wtedy w łóżeczku i czytam i wyobrażam sobie to co czytam wchodzę w taki świat magii jestem tylko sama ze sobą a tutaj słyszałabym głos kogos innego i całą magię szlak by trafił

[she]

Nie lubię. Wole sobie wygodnie usiąść i trzymać w ręku książkę. Lubię czytać i nie ma to jak się wyciszyć i słyszeć tylko siebie...

[Icannotfly.]

Jestem wzrokowcem, więc audiobooki zupełnie mi nie podchodzą. Więcej z książki wiem, bardziej porusza moją wyobraźnię, jeśli mam ją przed oczami w normalnej, zwykłej, kartkowej formie.
Zresztą, tyle na co dzień mam do czynienia z elektroniką, że chociaż książka pozwala mi się od tego oderwać.

[Bum!]

Ani nie lubię e-booka ani audiobooka. Przy pierwszym szybko męczą mi się oczy, przy drugim sporo mi umyka. Poza tym nie mogę się skupić i sporo mnie rozprasza. Jestem wzrokowcem i najlepiej jak mam namacalne materiały w dłoni.

[arcoiris]

Ani nie lubię e-booka ani audiobooka. Przy pierwszym szybko męczą mi się oczy, przy drugim sporo mi umyka. Poza tym nie mogę się skupić i sporo mnie rozprasza. Jestem wzrokowcem i najlepiej jak mam namacalne materiały w dłoni.

Mam dokładnie tak samo:)

[Eranor]

Audiobook? Fuj, fej, foj! Okropność, never, never, never. Normalna książka i basta! Nic jej nie zastąpi.


No, wyjątkiem jest sytuacja opisana w pierwszym poście... wówczas to naprawdę zbawienie.

[NellTu]

No way. Preferuję zwykłe, tradycyjne książki. Szczególnie te stare z żółtymi kartkami, uwielbiam ich zapach
Poza tym, pewnie bym się zawiesiła po 2 minutach i zapomniała słuchać tekstu

[Ink]

Nie dla mnie. Próbowałam parę razy, ale pomysł nie wypalił. Też jestem wzrokowcem, muszę widzieć, żeby móc się skupić. Ciężko by mi było się skoncentrować podczas słuchania.

[V]

Kiedy pierwszy raz spotkałem się z S@motnością w sieci Wiśniewskiego, był to właśnie audiobook. Ale czytany przez dwóch znakomitych aktorów: Krzysztofa Globisza i Danutę Stenkę. Słuchało mi się bardzo przyjemnie.

Fakt, jestem leniem, czytanie książek przychodzi mi, niestety, z trudnością, ale za audiobooki brać się nie będę. Tylko papier.

[rosie]

Nie przepadam za audiobookami. Potrafię przy nich zasnąć. Za to czytanie książek pochłania mnie jak mało co.
Poza tym jako typowy wzrokowiec więcej zapamiętuje czytając niż słuchając

[Obwarzanek]

Wszystko będzie w porządku do zdania, nad którym zacznę rozmyślać. Wystarczy, że spodoba mi się jakieś określenie łąki i... nie ma mnie. Za dużo myślę, w którymś momencie zawiesi mi się kosmos i tyle będzie pożytku z audiobooka. Zdecydowanie nie dla mnie.

[unchained]

Mam sentyment do książki w wersji papierowej, a słuchając audiobooka za nic nie potrafię się skupić, odlatuję szybciej niż rozpocznie się właściwa akcja... Ale znam kilka osób, które wolą audiobooki, więc raczej tak ogólnie nie mam im nic do zarzucenia, poza tym, że mnie nudzą.

[rzeczywista]

Nie potrafię się skupić na słuchaniu audiobooków. Zdecydowanie bardziej wolę tradycyjną formę książki.

[T85]

Jakoś mnie nie jarają audiobooki, bo przy nich jakoś trudno jest mi się wsłuchać w to i jakoś mam mniej otwartą wyobraźnie, niż w przypadku kiedy sam czytam daną książkę. Więc jednak wolę tradycyjne książki

[tomala.]

Ja w ostatnim tygodniu z braku czasu chwyciłam się za "czytanie" audiobooka. Gombrowiczowskie "Ferdydurke" czytane przez Piotra Fronczewskiego. Płytę załączyłam na głośnikach, a nie na słuchawkach, przez co chyba łatwiej było mi to ogarnąć. Tym bardziej, że podobno "Ferdydurke" do ulubionych książek ludzi nie należy ;)
W każdym razie, co bardzo dziwne słuchając audiobooka, wytrwałam do końca...
Na pewno wielkim plusem tego był lektor, tak przynajmniej sądzę.

[Iluminacja]

Nie, żeby wytrwać musiała bym się bardzo skupić. Mniejszym złem są e-booki.

[Bogini Śmiechu]

Nigdy nie słuchałam audiobooków, bo często się zawieszam.
Ale nie wiem, czy nie spróbuję "przeczytać" w tej formie "Lalki", bo chyba inaczej przez nią nie przebrnę...

[Iluminacja]

Lalka jest dobra tzn nie jest zła zabierz się za normalną

[Bogini Śmiechu]

Tak mówisz? Przeczytałam kiedyś pierwszy tom, ale to było jeszcze za czasów gimnazjum, więc słabo pamiętam. Zobaczę jak będzie mi się teraz czytać

[Iluminacja]

Tak mówisz? Przeczytałam kiedyś pierwszy tom, ale to było jeszcze za czasów gimnazjum, więc słabo pamiętam. Zobaczę jak będzie mi się teraz czytać

Jeśli ja ją przeczytałam, a nie czytywałam zbyt wielu lektur to znak ,chyba, że gonią Cię terminy.

[Bogini Śmiechu]

Jeśli ja ją przeczytałam, a nie czytywałam zbyt wielu lektur to znak

Ej! To może i ja rzeczywiście przeczytam

chyba, że gonią Cię terminy.

Nie nie, mam całkiem sporo czasu.

[Usunięty 2094]

Ściągnęłam sobie jako audiobooka "Przedwiośnie" i muszę powiedzieć, że nie ma nic gorszego od słuchania jakiejś lektury. Nic nie zapamiętałam, nic nie wyniosłam. W dodatku, lektor miał irytującą chrypę.

[...feniks]

Nie lubię sprzątać więc pomyślałam, aby uprzyjemnić sobie zajęcie będę słuchać książki... i rozczarowanie. nigdy więcej Całkowity brak klimatu, głos czytającego irytował i przeszkadzał... może z 10 min wytrzymałam. Książki w ręku nic nie zastąpi.

[powidlo]

Szczerze mówiąc, to wolę coś przeczytać. Lepiej mi się wtedy skupić, niestety audiobooka pewnie traktowałabym jako tło do różnych czynności i mało bym zapamiętała.

[Marta82]

Ktoś może zarzucić, że forma czytana narzuca z góry jakąś interpretację lektora (i tak pewnie jest). Wszystko zależy jednak od tego kto jest tym lektorem, np. audiobooki czytane przez osoby ze wspaniałą dykcją jak np: Tomasz Knapik czy Marek Kondrat nabierają bez żadnego wątpienia dodatkowej wartości, której nie mają same książki w formie pisanej.

[piagizela]

Książka jest fajna, bo jest czynna. A audiobooki sprowadzają ją do roli telewizji, audiobooki są bierne. Sens się gubi.
Pomijając już takie oczywiste sprawy, jak to, że ciężko się skupić, że brak czaru, że tak dalej.

[Ruta]

Ostatnio mnie naszło czegoś posłuchać. Będe musiała się rozejrzeć. Wiem, że w bibliotece coś mają.

Uważam, że chociaż audiobook nieporównywalny jest do fizycznej książki, to i tak jest ciekawy ze względu na wiele wstawek dźwiękowych, jak np. skrzypiąca podłoga, odgłos zamykanych drzwi, itd. No i oczywiście odpowiednia intonacja przez czytającego/czytających.

[piagizela]

jest ciekawy ze względu na wiele wstawek dźwiękowych, jak np. skrzypiąca podłoga, odgłos zamykanych drzwi, itd. No i oczywiście odpowiednia intonacja przez czytającego/czytających.

Do tego fajne są słuchowiska. I czasami w radiu czytają klasyki albo dobre książki, przez które ciężko samemu przebrnąć - wtedy je ratują. Mogą być też ciekawym uzupełnieniem już przeczytanej książki - ale nigdy zamiast.