Mówienie do siebie

[powidlo]

Ja robię to w zasadzie non-stop, chyba nie potrafię się zamknąć. A w myślach to już w ogóle. Czasem nie wiem do kogo gadam,ale gadam. Dramat

[ironova]

Często Wam się zdarza mówic do siebie?

Dosyć często, najczęściej w szkole na lekcjach.

W jakich sytuacjach najczęsciej

Na lekcjach, jak rozwiązuję jakieś zadania, lub w domu jak odrabiam lekcje. Lepiej wtedy zapamiętuję i się uczę, gdy słyszę co robię.

Uważacie to za cos normalnego?

Jeżeli nie jest to zbyt głośne gadanie do siebie i w miejscu, gdzie jest dużo ludzi, to ok. Ale gorzej, jak idzie ktoś przez miasto i gada do siebie głośno. Wtedy zastanawiam się, czy może rozmawia przez telefon przez słuchawki czy może jest chora psychicznie.

[Pro]

Ale gorzej, jak idzie ktoś przez miasto i gada do siebie głośno.

Ja tak robię czasem. Idę sobie i mówię coś i naglę ogarniam się rozglądając gorączkowo, czy ktoś nie idzie ze mna W domu też czasem gadam do siebie, ale częściej chyba do psa, który zawsze ma ochotę mnie wysłuchać w zamian za jakieś głaskanie. No i oczywiście oglądając mecz tłumaczę różne aspekty taktyczne niewiadomo komu. Czasem czytając książkę, czy oglądając film wyrażam swoje zdziwienie na głos. No zdarza się.

A w myślach to już w ogóle.

Dokladnie, mam to samo. Moje myśli to wielki, niekończący się dialog.

[Lawenda]

Dokladnie, mam to samo. Moje myśli to wielki, niekończący się dialog.

Dialog? A nie monolog?

Do siebie tylko w myślach, albo, gdy wpadam w furię i wtedy to, co mówię, a raczej krzyczę, to coś co dzieci zaliczają do "bardzo brzydkich wyrazów".

[ironova]

Dialog? A nie monolog?

Ale czemu nie dialog?
Można sobie zadawać pytania i ze sobą dyskutować. Ja w myślach bardzo żywe dyskusje ze sobą prowadzę.

[Pro]

Dialog? A nie monolog?

Na początku napisałem monolog, ale się zreflektowałem i editnąłem na dialog. Nie potrafię tego opisać, musiałabyś wejść w moje myśli, ale zapewniam Cię, że bardziej przypomina to dialog niż monolog #Am I A Psycho?

[Lawenda]

#Am I A Psycho?

O kurczę. No nie wiem.

[Mrs_Rozmarynowa]

często, bardzo często - to kiedy mam się pakować?

[Lily.]

Ja robię to w zasadzie non-stop, chyba nie potrafię się zamknąć. A w myślach to już w ogóle. Czasem nie wiem do kogo gadam,ale gadam. Dramat

Dokładnie. Ogólnie rzadko kiedy ostatnio milczę. Podobno nawet przez sen nawijam.
Najczęściej ze sobą rozmawiam, kiedy się śpieszę, próbuje samą siebie wtedy uspokoić i wytłumaczyć, że nie mogłam niczego zapomnieć, bo przecież dokładnie wszystko sprawdzałam. I na lekcjach też do siebie mówię, kiedy nad czymś się zastanawiam, i próbuję ułożyć odpowiedź na pytanie, najpierw mówię w myślach, a potem powtarzam na głos, żeby zobaczyć, czy slowa wypowiedziane głośno też mają sens.

[Offline]

Gadam ze sobą bardzo, bardzo często. Bywa, że nawet częściej, niż z innymi ludźmi.
Traktuję to jakby siedziała tam gdzieś we mnie druga Dominika, tylko przemawia tym samym głosem, co ja.
To zjawisko występuje w moim przypadku odkąd nauczyłam się mówić. Już jako malusia dziewczynka niemal ciągle gadałam do siebie (tak na serio mówiłam do moich wyimaginowanych przyjaciół, których wyraźnie pamiętam oczami wyobraźni ). Dzisiaj zdarza się to rzadziej, ale wciąż. No i teraz to rozmowy ZE SOBĄ, a nie z tymi dziewczynkami, które widziałam i słyszałam tylko ja (no i byłam przez to wyśmiewana).
Lubię to. Dużo mi to pomaga. Gdy z czymś walczę lub jest mi ciężko, to przemawiam do siebie tą drugą JA, wspieram, motywuję i pocieszam siebie samą. Szczerze mówiąc to daje mi więcej, niż robiłaby to inna osoba. No i jest przy tym fun. Taka ciekawa, inna forma rozrywki.

[ANIOŁ]

Dosyć często mówie sam do Siebie w koncu nie zawsze można mieć obok kogoś inteligentnego do rozmowy Najczęściej jak gdzieś idę, nad czymś intensywnie myslę, czasami jakieś afirmacje aby poczuć się lepiej, pewniej, uspokoić

[aenimaa]

Nie rozmawiam ze sobą na głos, z tego co kojarzę w 'głowie' też nie (no chyba, że robię to bezwiednie:D). Pracowałam natomiast kiedyś z dziewczyną, która non stop mówią do siebie na głos- mnie osobiście to irytowało. Cały czas miałam wrażenie, że zwraca się do mnie:D

[CzarnaWieża]

Czy często mówię do siebie na głos? Nie pamiętam kiedy ostatnio,ale zdarzyło się.
W jakiej sytuacji też nie pamiętam.
Czy to jest coś nienormalnego? Dla mnie raczej nie.
Myślę,że to jest spowodowane długim "nie używaniem" języka,czyli osamotnieniem,albo zamyśleniem.

[CzarnaWieża]

Traktuję to jakby siedziała tam gdzieś we mnie druga Dominika, tylko przemawia tym samym głosem, co ja.

Offine to mi przypomina "Władcę Pierścieni",a dokładnie Smigola

[Markiza]

Tak na pewno zamyśleniem/
Mam czasami takie śmieszne sytuacje, kiedy siedzę przy oknie, patrzę na przyrodę i jeszcze jak przeczytam jakiś mądry fragment książki. Wtedy zadaję pytania retoryczne. Potem się z nich śmieje, sama odpowiadam.

[fragola]

Czasami mówię do siebie, ale przeważnie w myślach, rzadko mi się zdarza rozmawiać ze sobą na głos.
W jakich sytuacjach? Jak intensywnie o czymś myślę albo w niespodziewanych sytuacjach;)

[Erkanna]

Wcześniej bardzo często do siebie paplałam Teraz już rzadziej, i jak nie ma nikogo w pokoju Najczęściej jak gram, to sama przy okazji to wszystko komentuje

[Thor]

Mówię czasem do siebie gdy słucham muzyki albo coś naprawiam

[Anika]

No zdarza się mi mówić do siebie, ale raczej jedynie wtedy, gdy coś mnie zdenewruje, bądź wyprowadzi z równowagi.

[Usunięty 2886]

Bardzo często to robię. Zdarza się także, że zaczynam mówić do siebie w towarzystwie innych osób. Naprawdę dziwnie musi to wyglądać.

[Amethis]

Tylko kiedy jestem w naprawdę złym stanie psychicznym np. na skraju załamania. Poza tym chyba nigdy. Czego nie można powiedzieć o śpiewaniu.

[aspołeczne.kurczę]

Codziennie mówię do siebie. Choć najczęściej to tylko monolog wewnętrzny.

[Hinaru]

Codziennie mówię do siebie. Choć najczęściej to tylko monolog wewnętrzny.

Mam dokładnie to samo.
Takie rozkminy w myślach z samym sobą.

[Jeruka]

nie jestem sam

[Usunięty 1337]

Nie często mi sie to zdarza, ale prawie zawsze kiedy mnie coś zdenerwuje, coś co nie umiem rozwiązać. Wtedy cały dom mnie słyszy ale gadam sama ze sobą

[Usunięty 5938]

Często bełkoczę coś do siebie i to niezależnie od tego gdzie się aktualnie znajduję ( w domu, na ulicy, w markecie, u krewnych z wizytą). Na szczęście ten bełkot jest niezrozumiały dla innych.

[Usunięty 6091]

każdy mówi do siebie, więc i ja nie jestem w tym wyjątkiem
czasami w myślach, czasami na głos, np. to niesamowicie działa jak szukam czegoś, nie mogę znaleźć, mówię to na głos i pyk pyk znalazło się xd

[Usunięty 5938]

np. to niesamowicie działa jak szukam czegoś, nie mogę znaleźć, mówię to na głos i pyk pyk znalazło się xd

Muffinka, ja jak czegoś nie mogę znaleźć, to półgłosem mielę w zębach przekleństwa. Ale przeważnie, jakoś nie robi się ,,pyk" i nie znajduje przedmiotu mych poszukiwań

[Asik]

Ja do siebie mówię często jak gdzieś idę. Mam wtedy rozkminkę, co jeszcze dziś chcę zrobić i tak sobie planuję na głos dalsze działania

[adelia]

Ja do siebie mówię często jak gdzieś idę. Mam wtedy rozkminkę, co jeszcze dziś chcę zrobić i tak sobie planuję na głos dalsze działania

Też tak mam, tym bardziej w okresie, jak się dużo uczę to mi się to potęguje