Umrzesz dziś

[Patorek]

Jeślibyś umarł dokładnie teraz co, by umarło razem z Tobą?
Jakie marzenia? Jakie pomysły? Jakie talenty? Jaka wspaniałość, którą mógłbyś osiągnąć?

[Peggy_Brown]

Fajny temat.

Dzisiaj umarłoby ze mną bieganie. Moje marzenie o półmaratonie i później o maratonie. O wygranej życiowej.
Umarłoby moje marzenie skoku ze spadochronem, moja miłosć do psów . żaden większy talent by nie umarł, bo nie potrafię wielu rzeczy.
wspaniałość? Bycie perfekcjonistą dla siebie samej. To chyba nic szczególnego, ale kiedy dopiero odkrywa się, czego tak naprawdę chcemy, to jest w pewnym sensie jakaś wspaniałosć, prawda?

Dla innych umarłaby moja możliwosć zarażania dobrym humorem, zaskakiwanie takimi drobiazgami.

Człowiek docenia życie przeważnie dopiero później. Ale ważne że docenia.

[adelia]

Z pewnością umarłoby razem ze mną marzenie o zostaniu prawdziwą dziennikarką i działanie społeczne dla ludzi. Umarłoby dążenie do maksymalnej realizacji siebie, spełnienie się w wielu dziedzinach. Umarłoby wieczne poszukiwanie sprawiedliwości i zagubienie. Zginąłby też codzienny uśmiech i tzw. słoneczko, wiecznie rozpromieniona twarz. Sporo by umarło, sporo.

[Peggy_Brown]

Zapomniałam jeszcze dodać, że nie mogę umrzeć zanim nie będę na koncercie Sunrise Avenue. Umarłoby ze mną marzenie, by zobaczyć ich na żywo na scenie.

[razdwatrzy]

Umarłoby marzenie kupna domu jednorodzinnego, wyjazdu w celu zwiedzenia Stanów Zjednoczonych, zapewnienia bytu rodzinie i wiele, wiele innych...

[Offline]

Umarłoby wiele historii, nigdy nieopowiedzianych i niezapisanych... Umarłoby wiele postaci z nimi związanych. Umarłby mój świat, który - jeśli Bóg da - może kiedyś tam zostanie opisany i pokazany ludziom... może.

[Maciek]

Umarłoby lenistwo.

[Saya]

Hmm... umarłoby ze mną wiele pokładów altruzimu, wiele niewypowiedzianych słów które powinny zostać powiedziane w tym czy innym momencie. Ciekawość świata nie szukająca rozwiązań w nauce, wiara w rzeczy dziwne i paranormalne

[Kamul2512]

Umarło by wiele historii, opowiadań które wymyśliłem ale ich nigdzie nie zapisałem. Umarło by wiele przemyśleń filozoficznych na temat naszego świata, naszego istnienia oraz innych światów. Umarła by moja wyobraźnia.

[cepik]

Umarłoby lenistwo i nieróbstwo. Oraz kilka wierszy które napisałem w gimnazjum.

[Pattriot]

Moja miłość, szczęśliwa i odwzajemniona. Jej byłoby najbardziej szkoda.

[Melancthe]

hmm...umarłaby moja chęć nauki japońskiego oraz zwiedzenia tego kraju, wyprowadzka do Wiednia, praca licencjacka o Fauście, wszystkie te wiersze, których jeszcze nie napisałam i wszystkie kwiaty, którymi się otaczam...

[reivon]

Umarła by moja wyobraźnia.

Jakoś mnie to chwyciło za serce

Gdybym umarła teraz, świat straciłby bardzo dobrą portreciarkę. Miłosc do mojego Mikkela nie umarłaby nawet po śmierci. Razem ze mną umarłaby cześć mojej matki, mojej babci i brata. Zabrałabym do grobu marzenia o rodzinie i dwójce synow.

[kanpr]

fajny temat, bo zacząłem się zastanawiać czego by światu brakowało, ale nie np. rodzinie - bo to oczywiste, ale co takiego unikalnego wnozę do świata? coś czego nie robi nikt inny O_o sam nie wiem - przykre trochę!

[Pytalska]

Raczej nic by nie umarło. Wierzę z Życie po Śmierci i w pewną wizję Nieba. Sądzę, że przy Bogu będę mogła spełnić się w tym, czego nie dokonałam podczas ziemskiej egzystencji. Sądzę, że te Drugie Życie, o ile dane mi będzie go zasmakować, będzie miejscem o wiele bardziej podatnym na moje spełnienie. Na przykład w tym, bym dokończyła książkę, ale - tutaj jest druga strona medalu - w takim razie nie mogłabym jej wydać. No cóż.

[Usunięty 2094]

Jakie marzenia? Jakie pomysły? Jakie talenty? Jaka wspaniałość, którą mógłbyś osiągnąć?

Moje tęsknoty, wartości, zasady, idealizm i wiara w ludzi.

Marzenia o znalezieniu szczęścia, i te pomniejsze.
Mnóstwo niespełnionych obietnic, planów, dużo wylanych łez i szczerych uśmiechów.

[Hinaru]

Hmm trudne pytanie, można nawet powiedzieć sprawdzające siebie, swoją wiarę w siebie.
Co by ze mną umarło ?
Myślę że moje marzenia o zostaniu pisarzem, dobrym programistą, o wyjeździe do Japonii, o nauce języka Japońskiego, o pięknym domku na wsi z własną stajnią i kochającą rodziną.
Oczywiście firmy by straciły w przyszłości wyśmienitego pracownika