Moje wypociny :?

[Hinaru]

Witam wszystkich w tym jakże zacnym temacie
Będę tu wstawiał wszystko co mi się uda napisać.
Czasami zdarza się , że mam wenę i wtedy jakoś samo idzie.
Aktualnie mam w planach zarys 3 tomowej książki, którą właśnie zacząłem pisać.
Plany fabularne mam też na dwie osobne opowieści.
Okej, przejdźmy do rzeczy.

Prolog

Życie umyka nam jak pędząca strzała.
Starzejemy się w nieubłaganie szybkim tempie.
Życie przelatuje nam między oczyma,
a gdy się budzimy jest już za późno.
O przemijaniu najczęściej myślimy dopiero w chwili śmierci.
Nowy świat zabiera nam bardzo dużo.
Ludzie w nowym świecie nie potrafią tego dostrzec.
A może da się coś z tym zrobić?

Co o tym sądzicie ?

[Pytalska]

tępię

Literówka, prosi bardzo.
Prolog ciekawy, a to głównie za sprawą lirycznej formy. Przesłanie wzywa do króciutkiej refleksji oraz zachęca do dalszej lektury, co jest jednym z głównych zadań prologów.
Wiesz, i ja właśnie piszę powieść, ale sądzę że nie będzie tak długa jak Twoja, ale... jak długi będzie jeden tom? I o czym to będzie, jeżeli można spytać?
W ogóle to zazdroszczę że masz aż tyle pomysłów - ja, pisząc swój dłuższy twór, wymyślam fabułę na bieżąco.
Połamania pióra i sporo weny!

[Hinaru]

Ojj.. już poprawiam
Czasami taki głupkowaty błąd mi się trafi
Ogólnie to myślę, że też jakieś odstające wątki będę wymyślał na bieżąco.
Zarys ogólny ma byś w sumie o podróży w czasie przy tym ratowaniu ludzkości która niszczeje przez ludzi.
Wiem... może się wydawać banalne ale fajni bohaterowie myślę że trochę zmienią.
Zresztą sam jestem ciekaw jak to wyjdzie
Jeden tom myślę że jakoś 400 stron.

A ty o czym piszesz ?

[Pytalska]

I moim atutem są niebanalne postaci. A pomysł bardzo dobry, nie mogę się doczekać, aż zamieścisz to, co po prologu następuje.
Ja piszę o wojnie, i lekarze w szpitalach wszczepiają nieletnim pacjentom moce, dzięki którym dzieci mają brać udział w tym konflikcie.

[Hinaru]

Łohoho
Bardzo Ciekawy temat.
Na pewno sięgnął bym po takom książkę.
Na jakim etapie już jesteś ?

[Pytalska]

Drugi rozdział.

[Hinaru]

U mnie najgorsze jest to, że mam mnóstwo pomysłów ale jakoś nie chce mi się pisać.
Mimo iż bardzo chcę to i tak moje lenistwo wygrywa...

[Pytalska]

Chciałabym mieć tak, jak Ty. Uwierz mi.

[Hinaru]

No tak w sumie racja bo ja w końcu to napisze.
A tobie za pewne się pomysły kończą i musisz się wysilać.

[Pytalska]

Wiesz, jak mam wenę, jest dobrze i nie muszę się wysilać. Jak jej nie mam, po prostu nie piszę.

[Hinaru]

Myślisz o wysłaniu twojego dzieła do jakiegos wydawnictwa jak juz skończysz ?

[Pytalska]

Owszem. Na grupie na fejsbóku dla pisarzy, którą utworzyłam, ktoś dał ogłoszenie że ruszono z nowym projektem wydawniczym.

[Hinaru]

A takie coś mi dzisiaj przyszło do głowy.
Niestety bez tytułu


życie, życie...
co mi niesiesz,
ze swoją surowością?
cierpienie, marzenie,
uczucie, w sercu ukłucie,
ciepłe doznania, czarujące wyznania,
nienawiść ludzką,
rażącą, okrutną,
bez skrupułów dumnie niszczącą
życie...

[Pytalska]

w sercu ukłucie

Dla mnie brzmi to nieco naiwnie i infantylnie.
A sam ogół tworu na pewno dobrze oddaje charakter egzystencji. Przynajmniej tej ziemskiej. A ostatnie słowo, w ostatnim wersie świetnie uzupełnia całokształt. Pozwala na chwilę refleksji, to fakt niezaprzeczalny.

[Hinaru]

Pytalska,
z tym w sercu ukłucie to tak pierwsza myśl mi przyszła

[Jeruka]

Prolog od tak do przodu zmieniony czy wspak ?

umyka nam Życie jak pędząca strzała.
nieubłaganie się Starzejemy
przelatuje nam między oczyma Życie
za późno. już budzimy się
myślimy O przemijaniu najczęściej
zabiera nam bardzo dużo Nowy świat .
nie potrafią tego dostrzec. Ludzie
coś da się z tym zrobić?

moja interpretacja twego dzieła gratuluje talentu

[Hinaru]

jeruka9-san, O kurczę, fajną wersje też z tego mojego Prologu zrobiłeś.
To ja gratuluje talentu : )

[Jeruka]

e tam

[Hinaru]

Taki nowy wierszyk:

"Bez łez diabła życie."

Co by było gdyby,
diabeł przestał płakać?

Bo diabeł płacze,
kiedy my szczęśliwi.
On ze złości skacze,
gdy my w pełni żywi.

A co by było gdyby,
diabeł przestał płakać?

Gdy nam nieszczęście się dzieje,
diabeł w euforii szaleje.
Policzki jego suche,
jak piasek pustyni.
Śmieje się i krzyczy,
bawi i raduje,
a my płaczemy
nad niedolą naszą.
Błagamy Boga, by
zesłał na diabła,
łzy gęste i ciężkie
jak nasze trudne życie.

Pamiętaj człowiecze,
miłuj się i innych,
a diabeł łzami szczęścia twojego,
piekło zaleje do krańca samego.

[Jeruka]

coś pod koniec powiało prozą-grozą wiesz hinaru nie bedę już przerabiał nie chce mi się
znudziły mnie te poezje nie chce mi się czytać wiersz dobry ale z autopsji wiem że to niewielu zainteresuje ps :ostatno się starzeję zaczałem grać w szachy serio praca dobra

[Hinaru]

A takie coś mi dzisiaj przyszło do głowy:

"Góra Wspomnień"

Leżę na łące, leżę i widzę
Obłoki białe i czyste
jak baranek mały.
Promienie słońca próbują się przebić
lecz chmury wielkie nie dają się rozdzielić.

I tak leże sobie i myślę.
Myślę, myślę, przypominam...
Górę Wspomnień z z obłoków wyrywam
i pamiętam, pamiętam już wszystko...

Góra Wspomnień niesie ze sobą;
uczucie miłości obłąkanej,
a zarazem nienawiści zadbanej.
Przypomina szacunek wielki
i młodości zabaw szaleńcze występki.

Teraz leże i myślę...
Czy wciąż jest tak samo?
Czy potrafię kochać namiętnie?
Czy szacunek okazać potrafię?
Jedno wiem na pewno nienawidzić nadal umiem.

W tej wielkiej znieczulicy,
gdzie człowiek człowiekowi,
jak myśliwy i zwierzyna.
Nigdzie pomocy nie dostrzeżesz,
więc strzeż się i zmawiaj pacierze,
bo gdy coś Ci się stanie,
promyka nadziei nie zobaczysz w koledze.

I Ty nie przepadnij w tej znieczulicy.
Staraj się i pracuj nad sobą,
a może to wszystko...
Ci się kiedyś zwróci.

-- Dodano wt 29 gru, 2015 15:22 --

A co powiecie na to?

"Aniele"

Krocząc przez ciemność życiowych mar
jak dziecko we mgle gubiłem się.
Bez mapy idąc przez świat…
Błądziłem!
W pustce ogromnej jak kosmos niebieski…
Byłem!
W morzu bez dna się topiłem,
nie mogąc opaść ani wypłynąć.
Więdłem!
Brnąłem bez celu przez chwil miliony.
Przez pustynie życia szedłem bez wody.
Szurając… noga za nogą, noga za nogą.
Usychałem!
Teraz ciemność zniknęła,
Jasności ustępując.
W pustce już nie jestem sam
Szarość rozstąpiła się.
Widzę drogę!
Nie idę już bez celu.
Mam też wodę…
Ciepło otuliło mnie
W końcu nie jest zimno!
Rozkwitam!
Sensu nabierać zaczyna wszystko.
Anioł został mi zesłany
Piękny, taki biały…
Kochający i kochany.
Żyję!
Chce żyć, chcę iść
Chcę brnąć i wierzyć
Czy mi się takie szczęście należy?
Myślę i czuję,
ze snu się budzę.
To dzięki Tobie…
Aniele mój…
Ale jak długo będę kochany?

[Jeruka]

Hinaru trochę przerobię
przez ciemność Krocząc mar życiowych
gubiłem się. jak dziecko we mgle
idąc przez świat… Bez mapy
Błądziłem!
W ogromnej pustce jak niebieski kosmos …
Byłem!
W bez dna morzu się topiłem,
nie mogąc wypłynąć ani opaść .
Więdłem!
Brnąłem bez celu przez miliony chwil.
Przez życia pustynie szedłem bez wody.
Szurając… noga za nogą.
Usychałem!
Teraz zniknęła ciemność
Jasności ustępując.
nie jestem sam W pustce
Szarość rozstąpiła się.
drogę Widzę !
bez celu Nie idę już .
wodę też Mam …
otuliło mnie Ciepło!
W końcu nie jest zimno!
Rozkwitam!
nabierać Sensu wszystko zaczyna .
zesłany Anioł został mi
biały taki Piękny …
kochany i Kochający .
Żyję!
chcę iść Chce żyć,
Chcę wierzyć i brnąć
Czy szczęście mi się należy?
czuję i Myślę ,
budzę się ze snu .
To dzięki Tobie…
Aniele mój…
Ale będę kochany jak długo ?

[Hinaru]

Łapcie coś nowego:

Zagubiony

Przebudzony w mroku,
w środku wielkiego czarnego uroku.
Zagubiony wśród życia upiorów,
poszukujący sensu, światła i spełnienia.

W głębi lasu, ciemnego, trochę zielonego…
W sumie to nawet bardzo złowieszczego.
Cichego pustego, totalnie wymarłego.
Zgnilizną przesiąkniętego.

Obcując z zaświatami, całkiem żywymi duchami.
Chyba najbardziej ze wspomnieniami…
Za każdym drzewem, przy każdym kroku,
widzę i czuję tylko je.

Opętany cierpieniem,
na każdej brzozie sznur.
Życia bezcenny ratunek,
światło znika już…